رصد پدیدهای عجیب در قطب شمال خورشید
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۸۴۸۸
رشته عظیمی از پلاسمای خورشیدی از سطح خورشید جدا شده و مانند یک گردباد قدرتمند در حال چرخش حول قطب شمال آن است، اما دانشمندان هنوز هیچ سرنخی از علت ایجاد آن ندارند.
تامیتا اسکوف، هواشناس فضایی با انتشار ویدیویی از این تاوه عجیب و غریب که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا به ثبت رسیده است در توئیتر گفت: در مورد این تاوه قطبی صحبت کنید! مواد درون یک برجستگی شمالی به تازگی از رشته اصلی جدا شده و اکنون در یک گرداب قطبی عظیم در اطراف قطب شمال ستاره ما در گردش است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سایر فیزیکدانان خورشیدی نیز هیجان اسکوف را در مورد این پدیده غیرعادی به اشتراک گذاشتند. اما این تاوه دقیقا چیست و چرا مهم است؟
در دینامیک شارهها، یک ناحیه درون شاره که جریان شاره بیشتر چرخشی حول محور فرضی است و میتواند مستقیم یا منحنی باشد، مسیر حرکت جریان تاوهای نامیده میشود. واژه تاوه شکلی از واژه تابه به معنی پیچوتابدار است. به تاوه، پیچاب و گردابه هم گفتهاند.
تاوهها در شارههای در حال تکان خوردن مانند مایعها، گازها و پلاسماها تشکیل میشوند. چند مثال معروف آن حلقههای دود، گردابها، توفندها، پیچندها و تنوره دیو هستند. همچنین تاوهها معروفترین نشانه جو مشتری هستند.
اسکات مکینتاش، فیزیکدان خورشیدی و معاون مرکز ملی تحقیقات جوی در دانشگاه بولدر کلرادو میگوید، در حالی که او هرگز تاکنون تاوهای مانند این را ندیده است، اما این چیزی عجیب است که در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه خورشید با یک نظم ساعتی در هر چرخه خورشیدی در حال رخ دادن است.
چرخه خورشیدی یک دوره ۱۱ ساله است که با فروکش و جریان در تولید لکهها و فورانهای خورشیدی مشخص میشود.
برجستگی نمایش داده شده توسط اسکوف، چیزی که مکینتاش آن را به عنوان پرچین در پلاسمای خورشیدی توصیف میکند، دقیقاً در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه در اطراف تاجهای قطبی خورشید هر ۱۱ سال ظاهر میشود.
دانشمندان میدانند که این تاوه ارتباطی با معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید دارد که یک بار در هر چرخه خورشیدی اتفاق میافتد، اما آنها هیچ سرنخی ندارند که چه چیزی موجب ایجاد آن میشود.
مکینتاش میگوید: این تاوه یک بار در هر چرخه خورشیدی، در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه شکل میگیرد و شروع به حرکت به سمت قطبهای خورشید میکند. این تاوه بسیار کنجکاو است.
دانشمندان به شکل منظم مشاهده کردهاند که رشتههایی از این پرچین پلاسمایی دربرگیرنده قطب جدا میشوند، اما هنوز نتوانستهاند آن را به شکل یک تاوه قطبی ببینند.
دانشمندان میدانند که نواحی قطبی خورشید نقش کلیدی در تولید میدان مغناطیسی این ستاره ایفا میکنند که به نوبه خود چرخه فعالیت ۱۱ ساله آن را هدایت میکند. با این حال، آنها نتوانستهاند مستقیماً آن منطقه را رصد کنند.
مکینتاش میگوید: ما فقط میتوانیم خورشید را از صفحه دایره البروج -صفحهای که سیارات در آن میچرخند- مشاهده کنیم.
دایرة البروج مسیر حرکت ظاهری سالانه خورشید نسبت به زمین، بر روی کره سماوی است. دایرة البروج دایرهای فرضی در آسمان است که ظاهرا به نظر میآید که خورشید در مدت یک سال آن دایره را طی میکند. این دایره در حقیقت مدار حرکت انتقالی زمین را به دور خورشید مشخص میکند و در واقع طرح مدار زمین بر آسمان است، یعنی دایرهای است که از تلاقی سطح مدار حرکت انتقالی زمین با آسمان که آن را اصطلاحا فلک ثوابت نامیدهاند، پیدا میشود.
ماموریت مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا ممکن است در سالهای آینده این پدیده عجیب را توضیح دهد. این ماموریت که در حال گرفتن تصویر از خورشید از داخل مدار عطارد است، به زودی مدار آن تا ۳۳ درجه کج خواهد شد.
مکینتاش فکر میکند که این ممکن است برای کشف رمز و راز این تاوه مشهور قطبی کافی نباشد و دانشمندان ممکن است برای روشن کردن آن به یک ماموریت کاملاً جدید نیاز داشته باشند.
منبع: اسپیس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: منظومه شمسی کهکشان راه شیری چرخه خورشیدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۸۴۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنبالهداری که هنوز نیامده سر و صدا به پا کرد
ستارهشناسان به تازگی دنبالهداری را کشف کردهاند که وقتی سال آینده در آسمان نمایان شود میتواند از بسیاری از ستارهها درخشانتر باشد.
به گزارش ایسنا، اخترشناسان دنبالهدار جدیدی را کشف کردهاند که پتانسیل آن را دارد که خبر مهم سال آینده باشد. اگرچه این دنبالهدار که C/۲۰۲۳ A ۳ یا «سوچینشان-اطلس» (Tsuchinshan–ATLAS) نامیده میشود هنوز بیش از ۱۸ ماه تا نزدیکترین فاصلهاش به زمین و خورشید باقی مانده است، اما در حال حاضر در رسانههای اجتماعی سر و صدا به پا کرده است و مقالات خوشبینانهای درباره اینکه چگونه میتواند منظرهای تماشایی ایجاد کند نوشته شده است.
معرفی دنبالهدار سوچینشان-اطلس
هر ساله، چند ده دنبالهدار جدید کشف میشود. دنبالهدارها گلولههای برفی هستند که در مسیرهای بسیار طولانی به دور خورشید حرکت میکنند. اکثریت قریب به اتفاق آنها آنقدر ضعیف هستند که با چشم غیر مسلح نمیتوان آنها را مشاهده کرد. اما شاید یک دنبالهدار در سال آینده به لبه دید با چشم غیر مسلح نزدیک شود.
گاهی اوقات، یک دنبالهدار بسیار درخشان از راه میرسد. از آنجا که دنباله دارها اجرامی با زیبایی زودگذر و گذرا هستند، کشف یک دنبالهدار درخشان همیشه هیجانانگیز است.
دنبالهدار سوچینشان-اطلس مطمئنا یک گزینه مناسب است. این دنبالهدار که بهطور مستقل توسط ستارهشناسان رصدخانه کوه بنفش در چین و سامانه آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک کشف شد، در حال حاضر بین مدار مشتری و زحل، در فاصله یک میلیارد کیلومتری زمین قرار دارد و به سمت داخل در حال حرکت است و در مداری حرکت میکند که در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۴ آن را به فاصله ۵۹ میلیون کیلومتری از خورشید میرساند.
این حقیقت که این دنبالهدار در حالی که بسیار دور است پیدا شده، بخشی از دلیل هیجان ستارهشناسان است. اگرچه در حال حاضر نور آن بیش از حد ضعیف است که با چشم غیر مسلح بتوان دید، اما برای جرمی بسیار دور از خورشید درخشان است؛ و مشاهدات نشان میدهد که مداری را دنبال میکند که میتواند به آن اجازه دهد واقعا تماشایی شود.
دستور العملی برای عظمت دنبالهداروقتی دنبالهدارها به خورشید نزدیکتر میشوند، گرم میشوند و یخهای سطح آنها بخار میشود. این گاز که از سطح دنبالهدار فوران میکند، گرد و غبار را با خود حمل میکند و هسته را در ابری غولپیکر از گاز و غبار که گیسو نامیده میشود، میپوشاند و سپس توسط باد خورشیدی، گیسو از خورشید دور میشود و در نتیجه یک دُم مستقیما به سمت خورشید قرار میگیرد.
هر چه یک دنباله دار به خورشید نزدیکتر شود، سطح آن داغتر و فعالتر میشود. از نظر تاریخی، اکثریت درخشانترین و دیدنیترین دنبالهدارها مدارهایی را دنبال کردهاند که آنها را به خورشید نزدیکتر از مدار زمین کرده است.
به نظر میرسد که این دنبالهدار هسته بزرگی دارد که آن را درخشانتر میکند و به اندازه کافی روشن است که بتوان آن را تا این اندازه دور از خورشید کشف کرد. قرار است یک برخورد بسیار نزدیک با ستاره ما داشته باشد و سپس تقریبا مستقیم از بین زمین و خورشید عبور کند و تنها دو هفته پس از حضیض یعنی نزدیکترین حالتش به خورشید به فاصله ۷۰ میلیون کیلومتری از ما برسد. هر چه یک دنبالهدار به زمین نزدیکتر شود، برای ما درخشانتر خواهد بود.
نفرین پیشگویی
پیشبینی رفتار دنباله دارهای تازه کشف شده یک بازی خطرناک است. برخی ممکن است دیدنی و جذاب باشند، در حالی که برخی پیشبینیها شکست میخورند.
برای مثال، دنبالهدار کوهوتک در سال ۱۹۷۳ را در نظر بگیرید. این دنبالهدار مانند سوچینشان-اطلس، بهطور غیرمعمولی دور از خورشید کشف شد و در مداری نزدیک به ستاره ما حرکت میکرد. ستاره شناسان به مردم وعده «دنباله دار قرن» را دادند و پیش بینی کردند کوهوتک میتواند به اندازه کافی درخشان شود که در روز روشن دیده شود.
اما کوهوتک همانطور که به سمت خورشید میچرخید، روشن شد، اما آهستهتر از حد انتظار. به جای اینکه در روز روشن قابل مشاهده باشد، فقط به اندازه درخشانترین ستاره آسمان روشن شد و پس از حضیض به سرعت محو شد. اگرچه این هنوز هم نمایش خوبی بود، اما دنباله دار قرن نبود. به دلیل تبلیغات زیاد، بسیاری به کوهوتک لغب یک ناامیدی تماشایی را دادند.
این احتمال وجود دارد که سوچینشان-اطلس، مانند دنباله دار کوهوتک، برای اولین بار به درون منظومه شمسی نزدیک شود. ما هنوز مطمئن نیستیم، اما اگر اینطور باشد، ممکن است کمتر از آنچه پیشبینی میشد تماشایی باشد.
وقتی همه چیز به هم میریزداین میتواند حتی بدتر نیز باشد. دنباله دارها مستعد فاجعه هستند. آنها اغلب تکه تکه میشوند، از هم میپاشند و به طرز شگفت انگیزی متلاشی میشوند. آنهایی که برای اولین بار وارد منظومه شمسی داخلی میشوند، به طور ویژهای شکننده هستند.
برای مثال زمانی که دنبالهدار سوان (SWAN) کشف شد، امیدوارکننده به نظر میرسید و تصور میشد در ماه مه سال ۲۰۲۰ با چشم غیر مسلح دیده شود. اما با نزدیک شدن به خورشید، ناگهان درخشان شد، سپس شروع به محو شدن کرد. در زمانی که باید درخشانترین حالت آن میبود، تماما ناپدید شد و در مقابل چشمان ما از پاشید.
آیا سوچینشان-اطلس ارزش انتظار را دارد؟
ما به طور قطع نمیدانیم که دنبالهدار سوچینشان-اطلس تماشایی خواهد بود یا خیر. ممکن است از هم بپاشد و کمتر روشن شود، یا ممکن است ما را غافلگیر کند؛ و حتی میتواند بیش از حد انتظار روشن شود و یک منظره شگفتانگیز در آسمان صبح در اواخر ماه سپتامبر و اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ ایجاد کند.
اما ما نمیدانیم. ما اولین نکات را در ماههای آینده دریافت خواهیم کرد. با ردیابی نحوه درخشان شدن ستاره دنبالهدار در حین حرکت آن به سمت خورشید، اولین نشانههای خود را در مورد سرنوشت واقعی آن به دست خواهیم آورد و بنابراین فعلا باید منتظر بمانیم.